Inside my memories lies sad thoughts and its hard to forget, but I try everyday to keep moving forward in live, so why can't you, living in sadness isn't living at all Gray Fullbuster - Fairy Tail
Naam: Kyro
Leeftijd: 28 jaar
Geslacht: Mannelijk
Uiterlijk: Kyro ziet er jong voor zijn leeftijd, hij heeft een slanke vorm maar heeft wel spieren. Zijn haar komt tot zijn nek, en is zwart. Hij heeft roodachtige ogen en een lange, zwarte cape die hij onder geen enkele mogelijkheid afdoet.
Karakter: Kyro is een harde man, hij kan geen nee zeggen tegen een gevecht en kan op verschillende momenten een woede uitbarsting krijgen. Hij heeft in zijn jaren emoties opgekropt en hij koestert wrok, als iemand hem iets heeft aangedaan zal hij dat voor een tijd niet vergeten. Hij zal niet snel gaan toegeven als hij pijn heeft, of zo een soortgelijk iets.
Magie/Wapen:Animal takeover. Kyro kan in verschillende dieren veranderen, deze zijn op het moment een Slang, een Haai en een Leeuw. Als Kyro in een dier veranderd krijgt hij ook de eigenschappen die dat dier heeft, zoals als hij een Slang word versterkt zijn reuk- en gehoorvermogen, bij een Haai kan hij onder water ademen en als Leeuw kan hij sneller rennen en heeft hij een langer uithoudings vermogen. Deze magie kost veel kracht als hij een vorm van een dier voor het eerst aanneemt, bij elk nieuw dier kost dit veel kracht maar hoe vaker hij veranderd, hoe minder moeizaam het word voor hem. In zijn mensen vorm heeft hij verborgen wapens in zijn jas verstopt, meerdere messen, groot en klein zitten daar.
Geschiedenis: Het was een normale dag, de lucht bleef rustig en het leek een doodnormale dag te zijn. Op deze dag, werd Kyro ter wereld gebracht, helaas voor zijn ouders ging de bevalling niet geheel vlekkeloos. Kyro's moeder was erg ziek geworden door haar zwangerschap, en haalde de bevalling niet. Kyro heeft dus nooit zijn moeder gekend. Zijn vader gaf hem de schuld dat zijn vrouw was gestorven, en begon hem te mishandelen, hij had nog een tante en oom die ooit op bezoek waren en Kyro mishandeld zagen worden. Hun namen hen mee en zijn vader raakte in een diepe depressie, omdat hij volgens hemzelf alles was kwijtgeraakt. Vanaf dat moment heeft hij niet meer zijn vader gezien.
Kryo had in zijn korte leven nog nooit magie gezien, laat staan er iets van hebben gehoord. Dit veranderde toen hij drie jaar was, zijn oom en tante namen hem mee naar een drukke stad die niet ver lag van hun dorpje, Kyro had nog nooit zoveel mensen bij elkaar gezien op een plek. Het drietal kwam er vooral omdat er een zogenaamde 'beroemde' magiër bleek te zijn, niet ver van de ingang had deze een podium opgezet en begon wat met zijn magie te doen. Veel van de mensen vonden het vreselijk, het leek er dus op dat hun dagelijks met magie te maken hadden maar Kyro vond het prachtig.
Hij is bijna zeven jaar, en Kyro heeft ontdekt dat hij ook wat kan doen met magie kan doen, wanneer hij het liet zijn aan zijn oom en tante, die hij door de tijd heeft gezien als zijn echte ouders, waren hun erg verrast op een goede maar ook een slechte manier. Kyro had hun gevraagd wat er aan de hand was waarom hun zo reageerde over het feit dat hij magie beheerst, het bleek dat zijn grootvader ook een magiër was, alleen niet een goede. Zijn grootvader's naam was Julian, en hij was een gezochte magiër. Julian was erg berucht, en kon eigenlijk nergens verstoppen, al snel na verhalen -meestal slechte- hebben gehoord wou Kyro net zoals hem worden.
Kyro ging dag en nacht oefenen met zijn magie, hij moest steeds wennen aan zijn lichaam als hij ging veranderen. Het verplaatsen was moeilijk, zijn eigenschappen konden hem soms gek maken maar het lukte hem wel. Hij had zijn eerste dierenvorm volledig onder controle na voor zijn gevoel eeuwen oefenen, al was het maar in werkelijkheid een jaar. Zijn oom en tante werden allebei doodziek en Kyro was compleet machteloos, hij moest toezien hoe de twee aan het sterven waren en de dorpshelers hadden er ook geen raad mee. Nog geen maand later vanaf het moment dat hun ziek werden stierven ze, Kyro voelde alle slechte emoties in zijn lichaam waarvan hij dacht dat die bestonden. Verscheurd en kwaad door zijn verlies voelde hij hoe Lyro veranderde van vorm, elk botje in zijn lichaam, groot en klein, brak en krimpte of groeide.
Na een vuur van pijn probeerde hij te ontdekken wat hij was geworden, zijn handen, waar nu poten zaten waren goudgeel. In zijn nek kriebelde iets als een gek, en na een tijd draaien had hij de oorzaak gevonden; het waren manen. Bij zijn achterwerk zwiepte iets, wat zijn staart bleek te zijn en al snel realiseerde hij zich dat hij een leeuw was geworden. Kyro liet een kwade brul uit, in de hoop dat alle woede en verdriet dat weg zou gaan maar integendeel, de brul lokte de stadswachten naar hem toe, omdat hij zelf nog moest wennen aan zijn nieuwe lichaam kom hij helemaal niks doen, behalve toekijken hoe ze hem opsloten. Kyro zat daar nog steeds in die kooi, denkend wat hij zou kunnen doen, minuten verstreken en hij zat nog steeds te denken, tot hij bedacht dat hij gewoon in een slang kon veranderen en wegglijden. Zo wachtte hij weer maar nu voor het gouden moment, het moment dat hij kon ontsnappen. De nacht viel en de wachten letten voor vijf seconden niet op, dit waren de vijf seconden van zijn ontsnapping. Zo snel als hij kon veranderde hij in een slang, gleed uit de kooi, en ging het gevecht met de wachten aan. Zijn zicht was normaal als hij een mens was, maar nu kon hij de positie bepalen van de wachten en sloeg toe.
Het viertal had geen schijn van kans, en daarna vluchtte Kyro. Hij ging zo snel als hij kon naar zijn huis, pakte zijn spullen, eten en andere dierbare dingen en ging weg. Het land verkennen, vijanden verslaan en sterk worden. Net zo sterk als zijn grootvader. Met een trotse vooruitblik op zijn toekomst verliet hij zijn huis en vertrok het jongetje de wildernis in.
Jaren vlogen voorbij, hij werd sterker en sterker en alleen bij heel erg sterke vijanden werd hij verslagen. Het ooit zo brave jongetje was veranderd door de tand des tijds, deze had hem hard gemaakt en Kyro keek altijd achterom. Hij werd net zoals hij had gehoopt, zoals zijn grootvader, al is dit niet wat hij gadacht hoe het zou zijn maar ergens geniet hij wel van zijn leven. Recent heeft hij een nieuwe vorm aangenomen, die van een haai, al is die wel wennen voor hem omdat het onderwater is, en niet op het land, zoals hij is gewend. Soms vergeet hij dat hij moet blijven zwemmen, en dat hij ander het niet overleeft en al was zijn weg zwaar, het lukt hem wel. Dat ligt ergens diep in zijn hart.
