The Ultimate Rat-Busters Emerge! (Missie) (Ausna)

Die vervelende oom... "Ga zelf eens werken voor je geld!" is what hij had gezegd... Alsof hij dat niet deed bij hem. Nee, hij was de klanten heus niet aan het helpen als zijn oom aan het kletsen was met wat vaste klanten. "Eigenlijk is dat best een goed idee... Hier, doe er wat mee." vervolgde hij en hij drukte Risper een papiertje in de handen. "Ga maar ratjes doden." zei hij, grijnzend. "Als je het niet doet, krijg je geen eten." informeerde hij hem. Hij had gezucht en was geïrriteerd weggelopen. Daarna liep hij weer terug, pakte zijn sleutel en liep weer weg. Daarna liep hij nog een keer terug, pakte zijn portemonnee, slaakte nog een diepe zucht en liep weg. En daar was hij dan, naar de plek aan het lopen waarvan hij bijna zeker was dat de ratten zaten. Bij de honing natuurlijk! Hij begon te rennen toen hij de bomen met bijenkorven kon zien. Zodra hij zijn hand uitstrekte, riep hij zijn mes op. Een paarse, beetje doorzichtbare mes verscheen uit het niets in zijn hand. Zijn paarse ogen verloren de bijenkorven geen moment uit het oog. Als de ratten slim waren, zouden ze zich in die bijenkorven verstoppen. Die vreselijke wezens! Dat ze gebruik maakten van onschuldige bijen om zich te versoppen voor Risper! Hij sprong omhoog en liet het mes hem naar de bijenkorf afschieten. En zoals een normaal mens al had verwacht, zaten er geen ratten in bijenkorven. Hij wist wel heel zeker dat de bijen niet zo onschuldig waren als hij dacht. Wegrennend voor de zwerm van bijen, wreef hij even over de plekjes waar de bijen hem hadden kunnen steken.
Na een kwartier lang rennen, hadden de bijen het eindelijk opgegeven. Uitgeput liet hij zichzelf op de grond vallen. Een paar druppels zweet vielen op de grond. "Hm... Zo koud... Voelt goed..." mompelde hij, blij met de koelte die de grond kon geven. Daarna realiseerde hij zich dat er zo allemaal zand op zijn kleren en op zijn gezicht zou komen. Snel stond hij op, maar het was al te laat. Zijn gezicht en kleren zaten onder de zand. Na wat rondkijken, zag hij dat hij bij een begraafplaats was. Ook zag hij in de verte wat ratten. Dit was de plek! Daarna merkte hij pas Ausna op. Hij zwaaide naar haar. Daarna wachtte hij op een antwoord.

Ausna had tot twintig minuten bij een missie bord gestaan bij een dichtbijzijnde stad, dit zou haar eerste missie worden dus ze zou een niet al te moeilijke uit kiezen. Ze was net aangekomen bij de bestemming van haar missie, Orcus Graveyard. Een niet zo rare plek voor de missie, aangzien er vaker ratten op het kerkhof waren. Ze liep rustig door en Ausna zag in de verte Risper staan, wat zou hij hier doen? Ook voor een missie? Hij zwaaide en de blondine zwaaide terug terwijl ze nu naar zijn richting liep. "Hoi Risper, wat doe jij hier?" nu zag ze pas dat de jongen helemaal onder het zand zat, wat heeft hij in hemels naam wel niet uitgespookt! Ze keek om zich heen en zag een groot stuk verderop allemaal ratten, Ausna glimlachte even. "zelf ben ik hier voor een missie, al vind ik het wel een merkwaardige missie, ik bedoel te zeggen: op een begraafplaats zijn toch wel altid ratten? En die paar daar lijkt mij niet zo een erg groot probleem." ze stopte maar met verder praten omdat de ratten volgens haar ogen steeds meer werden.

Ooc. Sorry flut

Nadat hij naar haar gezwaaid had, zwaaide ze terug. Gelukkig, ze negeert me in ieder geval niet.
"Hoi Risper, wat doe jij hier? Zelf ben ik hier voor een missie, al vind ik het wel een merkwaardige missie, ik bedoel te zeggen: op een begraafplaats zijn toch wel altijd ratten? En die paar daar lijkt mij niet zo een erg groot probleem." zei ze, maar snel stopte ze toen ze zag dat er steeds meer ratten kwamen. Hm, dus ze hadden zich niet verstopt bij de bijen. Of misschien werkten ze wel samen! Ja! Dat moet het zijn! De bijen hebben ze gewaarschuwd! Hij knikte, blij dat hij eindelijk begreep wat er aan de hand was. Instinctief riep hij een paarse dolk op, zijn ogen paars licht gevend als gevolg.
"Zullen we?" vroeg hij aan Ausna alsof hij haar ten dans vroeg. Hij wachtte niet op antwoord en schoot zichzelf naar de ratten toe, niet nadenkend over een tactiek. Een voor een schoot hij zijn dolk in de ratten. Helaas waren de ratten niet stom en begonnen een paar ratten op hem te springen. Risper, zo stom als hij was, besloot de dolk naar de ratten te schieten. Maar helaas en gelukkig, het is niet handig jezelf te steken, had de dolk een eigen wil en schoot zichzelf hoog de lucht in. "Dit gaat niet volgens plan! Help!" schreeuwde hij. De rat sprong net op tijd van hem af. Hij had tijd genoeg gehad om een paar keer hard in Risper's rug te bijten. Risper besloot nu lost te laten, een beetje laat maar hij kon nog net naar beneden vallen zonder iets te breken. Hij stoof weg en verschool zich achter een muurtje. "Misschien moeten we een plan hebben... Het zijn er best veel en het doet echt pijn als ze bijten." zei hij, over de wonden op zijn rug wrijvend.

De jongen voor haar zei niks, al zei zijn blik boekdelen, waarschijnlijk had hij de zelfde missie als haar, dus ze gingen samenwerken voor zover ze dacht tenminste. "Zullen we?" nog even en hij stak zijn hand naar haar uit, wat ging er allemaal in de gedachten van die jongen om? Risper stoof al op de ratten af, wat dacht hij te doen zonder enig plan? Hopen dat hij geluk had en alle beesten in een klap kon gaan doden? Haar ogen schoten heen en weer, hopend op een meertje of iets dergelijks met water, zodat ze die klungel van een Risper te hulp kon gaan schieten als het nodig was. Op een klein afstandje was een klein meertje maar nog steeds handig, snel stormde Ausna achter Risper aan, die al ratten aan het steken was. De pijlenkoker met boog die om haar rug heen schommelde een beetje, midden in haar ren pakte de blondine haar boog en een pijl, legde die aan en mikte op een van de ratten, net toen ze wou loslaten 'vloog' Risper naar boven, ze had al door gekregen dat zijn magie zijn eigen wil had maar dit was echt belachelijk. "Dit gaat niet volgens plan! Help!" als ze haar handen niet vol had zou ze haarzelf slaan, hoeveel ongeluk heeft deze jongen toch? Een rat viel naar beneden van Risper af en leek ervandoor te gaan, haar hoofd volgde Risper, die hoger en hoger ging. Uiteindelijk besloot de jongeman los te laten, de hoogte waarvan hij viel was voor Ausna nog wat angstaanjagend, en toen hij was geland stoof hij naar een muurtje die dichtbij hem stond. Ze kwam naar hem toerennen en wanneer ze was aangekomen zei hij "Misschien moeten we een plan hebben... Het zijn er best veel en het doet echt pijn als ze bijten." ze slaakte een klein hopeloos zuchtje "je meent het! Een plan hebben is meestal hetgene dat de meeste mensen eerder hebben voor ze in actie gaan" een paar ratten kwamen hun richting op, snel haalde de blondine wat water uit het vijvertje en spoelde hun letterlijk weg, die beesten weten ook echt niet van stoppen af.

Je meent het! Een plan hebben is meestal hetgene dat de meeste mensen eerder hebben voor ze in actie gaan!" wees de blindine hem de les. Hij lachte verontschuldigend. Oke, dat werkte niet. Hoe doen we dit dan wel? Risper wreef over zijn voorhoofd terwijl hij nadacht. Ondertussen was zijn dolk, die eerder nog in de lucht aan het zweven was, ratten aan het doden. Risper had dit niet door en bleef denken. "Wat als we nou... Eh... De ratten naar het meertje lokken?" stelde hij voor. "Dan kan jij je beter gebruiken." voegde hij toe. De dolk begon het doden van ratten saai te worden en schoot wer terug naar Risper. "Huh? Oh ja, jij bent er ook nog..." mompelde hij toen de dolk weer in zijn hand kwam. "Dus, hebben we een plan, of heb jij nog een veel beter plan dan mijn geweldige plan?" vroeg hij, opmerkend dat hij het woord 'plan' wel erg vaak in die zin gebruikte. Nu was het nog even wachten. Wat zou de koningin van het gezonde verstand zeggen?

Het leek erop dat de jongen zijn fout inzag, eigenlijk wou de blondine hem een tik verkopen, om haar woorden even nog dieper te laten door te dringen bij hem maar ze deed het niet. "Wat als we nou... Eh... De ratten naar het meertje lokken?" stelde hij voor. "Dan kan jij je beter gebruiken." Wauw, hij kon dus wel zijn hoofd gebruiken! Begrijpend knikte ze met haar hoofd, haar ogen richtten op de paarse dolk die richting Risper kwam en in zijn handen 'vloog'. "Dus, hebben we een plan, of heb jij nog een veel beter plan dan mijn geweldige plan?" even hief ze een wenkbrauw op al zei ze er niks over. "Ik vind het een goed idee maar hoe denk je dan dat we die ratten kunnen gaan lokken?" van verschillende kanten kwamen de ratten en in een oogwenk trok Ausna haar pijlen, legde deze aan en maaide de beesten neer. "Hmp, het worden er steeds meer, het begint vervelend te worden." het was eigenlijk onnodig om te zeggen, zelf voor iemand die bijna geen geluk had als Risper.