Naam: Vincent "Vince" Leroy Sanchëz.
Leeftijd: 10
Geslacht: Jongen.
Uiterlijk:
Vince is een kleine jongen met zwart haar, donkere ogen met een donker blauwe gloed in zijn ogen. Hij draagt altijd een rode met blauwe baseball cap, dat zijwaarts op zijn hoofd staat. Verder draagt Vince nog een blauwe/geel gestreept t shirt en een korte broek met witte sokken en rode schoenen. Ook heeft hij een klein rugzakje bijzich waar zijn Honkbal knuppel aan word gehangen en wat nodige spulletjes die hij in zijn tas heeft zitten oa: Een Yoyo die gebruikt word om mee te vechten en een katapult.
Karakter:
Vince is een vrij stille jongen, die zich het liefst terugtrekt in zijn schulp. Waar andere jongens van zijn leeftijd buitenspelen, kattenkwaad uithalen en zich totaal niet gedragen, zit Vince stil in een hoekje van het huis(huis van zijn pleegouders) te piekeren, waar hij terugdenkt aan zijn eigen familie. Ondanks dat Vince een zeer neerslachtige indruk maakt, heeft hij ook een andere kant. Zo blijkt dat Vince ook een heel vriendelijk karakter heeft wanneer je hem een kans geeft om hem beter te leren kennen, daarbij weet de jongen zich ook prima te verdedigen als er gevaar of iets dergelijks in zijn buurt komt. Hij staat altijd zijn mannetje bij als het nodig is.
Magie/Wapen:
Vince maakt geen gebruik van magie, maar van hele simpele voorwerpen, waar de meeste niet op zouden kunnen komen:
-Honkbalknuppel;
Vince gebruikt standaard een honkbal knuppel als wapen, waar hij rake klappen mee uitkan delen mede doordat toen hij klein was aan honkbal heeft gedaan. Hij rust zijn honkbal knuppel met een klinknagel uit, zodat het meer schade aan kan brengen.
-Houten Yoyo;
Deze gebruikt Vince om de tegenstander mee af te laten leiden, door de snelle draaiende beweging van dit voorwerp kan hij met zijn Honkbal knuppel toeslaan, wanneer hij de kans daarvoor krijgt.
-Zelfgemaakte katapult;
Dit gebruikt Vince alleen om tegenstanders die kunnen vliegen uit de lucht te schieten met een steentje of om iets van hoge afstand naar beneden te krijgen. Hij gebruikt zijn katapult meestal ook om tegenstanders van een afstand te beschieten.
Geschiedenis:
Vincent werd geboren als jongste van een klein gezin. Zijn ouders(Roan en Feline) en acht jaar oudere broer (Quinn) ontvingen het jongetje liefdevol. Vanaf dag één was er al een duidelijke klik tussen de twee broertjes, en zeker toen Vincent opgroeide begon Quinn hem wat dingen te leren, door hem veel mee de natuur in te nemen. Omdat het gezin buiten de twee steden van Escia woonde kreeg Vincent niet veel van de armoede en de negatieve sfeer mee, die in de twee steden rond hingen. Zijn vader verbouwde hun eigen voedsel met hulp van magie en verdiende met wat houtbewerking wat extra geld. Het was nooit veel wat hij bij verdiende, maar net genoeg om zijn kleine gezin te onderhouden. Zo kreeg de kleine Vincent op zijn vijfde verjaardag een houten jojo van zijn vader, die hij zelf had gemaakt voor zijn jongste zoon. Van zijn broer en moeder kreeg hij een rood petje, want zijn 14 jarige broer had op zijn vijfde verjaardag precies zo'n petje gekregen, dus vond Quinn het een goed idee om zijn kleine broertje er net zo een te geven. Vanaf dat moment zette hij het petje nooit meer van zijn hoofd af, en droeg dit net als Quinn zijwaarts op zijn hoofd. Het enige dat bij Vincent ontbrak was de rode sjaal, die Quinn altijd om zijn nek droeg.
Eenmaal toen Vincent een jaar of zeven was, bleek het zo te zijn dat de kleine jongen geen magie kon gebruiken. Zijn vader en broer waren de enige met deze gave in het gezin en zijn vader dacht dat zijn jongste zoon ook magie kon gebruiken, maar helaas voor Vincent bleef dit uit. Net als zijn moeder die ook niet die gave had, maar dat was geen punt omdat het gezin enorm hecht met elkaar was. Alleen moest Vincent zich wel zonder magie leren te verdedigen, dus maakte zijn vader nog een honkbalknuppel voor zijn jongste zoon. Vincent was altijd wel goed geweest met het raken van de ballen die zijn oudere broer naar hem gooide als ze honkbal met elkaar speelde, het was een spelletje die de twee jongens vaak speelde en omdat het stuk grond waar ze woonde enorm was, hadden ze ruimte zat. Het doel van hun vader was om Vincent om te leren gaan met wapens zodat hij zich toch kon verdedigen als het nodig was.
Op een dag ging het helemaal mis. Vincent was net negen geworden en was met zijn broer buiten gaan spelen tot een bende overvallers hun huis bestormde. Quinn aarzelde geen moment en beval zijn kleine broertje om zich te verstoppen, de achttienjarige jongen verdween het huis in en kwam niet meer terug, net als zijn ouders. Vincent begreep niet zo goed wat er aan de hand was en verliet na meer dan een uur zijn schuilplaats. Wat hij daar in huis aantrof was te verschrikkelijk voor woorden, zijn vader en moeder lagen bebloed in de keuken en de boel was over hoop gehaald, terwijl zijn grote broer nergens meer te bekennen was. Uit angst dat de overvallers nog in het huis waren, rende de kleine jongen naar zijn kamer waar hij zijn honkbalknuppel en jojo pakte en vervolgens huilend het huis uitrende. Zonder op of om te kijken rende Vincent van zijn thuis weg, richting de bewoonde wereld. Zijn moeder had hem vertelt dat als er ooit iets zou gebeuren en hij zou er alleen voor komen te staan, dan vond ze het verstandig om naar Celeber City te gaan of Aqauia City. Ondanks dat de jongen geen flauw idee had welke kant hij op moest gaan kwam hij toch op de een of andere manier veilig in Celeber City aan. Verdrietig liep de jongen door de drukke straten van de enorme stad. Het was meer slenteren dan lopen terwijl hij de knuppel van zijn vader achter zich aansleepte.
Na een aantal dagen door de straten te zwerven liep Vincent tegen iemand op, het was een jonge man met een blond jochie aan zijn hand, vier jaar jonger dan dat hij was, naast hem liep een jonge vrouw. Omdat Vincent helemaal alleen was vroeg de vrouw meteen waar zijn ouders waren, Vincent zweeg en meed oogcontact. De vrouw was heel vriendelijk voor het kleine jongetje, waarna ze besloot om Vincent mee naar huis te nemen, waar hij kon eten, slapen en etc. Ze stelde haar vriend voor als Koen en haar zoontje als Chris, zelf stelde ze zich voor als Anna. Vincent vertelde haar alleen een afkorting van zijn naam omdat hij geen zin had om zijn hele naam te vertellen. De vrouw had al gezien dat het jochie al veel pijn had doorstaan en vroeg uit respect voor zijn privacy niet verder, Vince zou er zelf wel mee komen dacht ze. In het begin dat hij in het huis kwam voelde hij zich niet helemaal op zijn gemak, en bleef hele dagen op zijn kamer, huilde zich inslaap omdat hij zijn ouders en broer mistte. Een jaar verstreek en Vince had nog steeds niets over zichzelf vertelt tegen zijn pleegouders, die hem onderhand als hun eigen zoon beschouwde. Nu hij in de stad woonde was er veel verandering voor de jongen, zo moest hij nu naar school om met zijn leeftijdsgenootjes om te gaan, maar Vince was veel af dan aanwezig bij de lessen. Hij ging nog altijd dagelijks naar de bossen aan de rand van de stad om naar de wolken te staren of met dieren te spelen, omdat hij zich niet thuis voelde in de stad.
Zo kwam hij in raking met een jong vosje die zijn moeder was kwijtgeraakt door een jager. Eerst dacht Vince dat het een ander wezen was die een stuk gevaarlijker zou zijn, maar toen het beestje zich liet zien ontspande de jongen zich. Het kleine vosje had honger maar durfde niet dichterbij te komen, ook liep het nogal kreupel. Vince wilde het beestje helpen maar doordat het zo schuw was, vluchtte het de bosjes in. Een dag later toen hij weer op wegging met wat eten voor het vosje en zichzelf, zag hij een aantal kinderen in een kring rondom iets staan, ze schenen iets te doen. Tot zijn grote verbazig was het hetzelfde vosje als van de vorige dag, die kinderen gooide met stenen naar het beestje. In eerste instantie wilde hij die drie dierenbeulen met zijn knuppel neerslaan, maar hij wist ook dat geweld niet veel op zou lossen daarbij was hij in zijn eentje en zij met drie man sterk. In plaats daarvan gebruikte hij zijn zelfgemaakte katapult om een van de kinderen tegen hun achterhoofden te raken en ze af te leiden. Hetgeen dat hij hoopte dat er zou gebeuren, gebeurde want een van de jongens draaide zich woedend naar hem om. Vince was niet bang voor de grote bullebak maar kreeg geen kans om zijn knuppel te pakken omdat zijn pleegvader net langs liep, en rende het groepje ervandoor. Nog voordat de man kon vragen wat er was gebeurd stormde Vince naar het jonge vosje toe, die zwakjes zijn ogen opende. Deze nam hem mee naar huis nadat zijn pleegvader maar instemde, omdat hij zijn pleegzoon nog nooit zo actief bezig had gezien.
Vince lapte het jonge vosje op, verbond het voorpootje van het beestje en zorgde ervoor dat hij snel weer beter werd. Dit zorgde er ook voor dat de jongen zijn eigen zorgen vergat nu hij met het vosje in de weer was, de twee werden uit eindelijk vrienden. Ondanks dat was het altijd nog een wild dier en hoorde hij in de natuur thuis, maar zonder zijn moeder zou het beestje het ook niet overleven. De jongen zag zoveel terug van zichzelf bij het vosje, dat hij hem Xavi begon te noemen en hem weigerde om vrij te laten, desnoods ging hij weer op pad. Zijn pleegouders waren hier optegen maar ze begrepen ook waar Vince heen wilde, Xavi zou zonder zijn moeder niet ver komen en sterven in de natuur. Dus besloten ze om het vosje te houden met veel tegenzin, de jongen merkte na een tijdje dat ze dit alleen hadden gedaan om hem tevreden te houden, en dat ze er niet mee eens waren om een vos in huis te hebben. Vince besloot daarom om met Xavi weg te lopen en opzoek te gaan naar zijn broer. Hij wilde dit al langer maar doordat hij eerst dacht dat ook Quinn misschien dood was, had hij het opgegeven. Nu hij helderde na kon denken realiseerde Vince zich dat Quinn helemaal niet bij zijn ouders had gelegen en dat er misschien een kans was dat hij toch nog leefde. Met dat in zijn achterhoofd besloot hij terug te gaan naar zijn ouderlijk huis om sporen te zoeken van zijn oudere broer en hem op te sporen.
