Tyson Andrews.

Naam:
Tyson Andrews.
Leeftijd:
14
Geslacht:
Man.
Uiterlijk:
Tyson heeft zalmroze stekelige haren dat niet echt door te kammen is en heeft  vrijwel altijd een witte sjaal om die hij nooit afdoet. Hiermee verbergt Tyson een litteken in zijn nek van een ongeluk waar hij niet over wil praten, verder heeft hij nog twee zwarte sprekende ogen. Tyson draagt een lange mouwloze jas met daar onder een witte wijde broek waarvan hij de pijpen heeft vastgebonden met een stuk touw en aan zijn voeten draagt hij sandalen, daarover heen heeft hij nog dan zijn witte sjaal. Ondanks dat Tyson voor zijn jonge leeftijd nogal gespierd is, is hij nog best klein voor zijn leeftijd.
Karakter:
Tyson is een opvliegende, drukke jongen die er niet voor terugdeinst om andere mensen te pesten met zijn magie meestal is zijn broer het slachtoffer van zijn streken. Daarbij  heeft Tyson bijna altijd een grote mond wat hem vaak in de problemen brengt omdat hij als kind zijnde vaak het slachtoffer was van de pesterijen van zijn oudere broer, waar hij zich soms moeilijk uit weet te praten. Het kan hem verder niks schelen wat anderen van hem vinden zolang hij maar zichzelf kan zijn. Ook is Tyson erg roekeloos en koppig in gevechten of missies waarbij hij alles op het spel zet om zijn vrienden te beschermen of te helpen. In het algemeen komt het erop neer dat hij nogal neerbuigend is naar zichzelf toe, hij vind zichzelf te zwak en wilt koste wat het kost een van de Elite ontmoeten om sterker te worden omdat hij denkt dat hij nutteloos is. Ondanks dat Tyson een enorme heethoofd is heeft hij wel enig respect en ontzag voor de Elites en droomt ervan om op een dag een van hun te zijn. Tyson is dus een persoon die zijn problemen eerder oplost met daden dan met woorden, hij is niet een persoon die je kwaad moet maken want dan is het niet zeker of je het overleefd. Het meeste van zijn gedrag komt omdat hij van zijn vader nooit de liefde kreeg die hij nodig had als  kind. Meer omdat zijn oudere broer altijd voor werd voorgetrokken door hem en hij hierdoor een laag zelfbeeld kreeg. Het opvliegende deel is daar dus een oorzaak van en is een masker die hij opzet om zichzelf te beschermen, de enige die dat masker kan doorbreken is dus zijn moeder. Naast dat hij opvliegend is, is hij bovenal erg vriendelijk en behulpzaam als  het moet, mits je ook vriendelijk naar hem bent dan is hij ook vriendelijk terug.

Magie:
Tyson vecht met zijn vuisten die dan omringd worden door vlammen maar weet niet zo goed wat hij allemaal met zijn krachten kan, althans nog niet. Zo heeft hij weleens per ongeluk(meestal expres) een struik in de fik gezet, maar als kind zijnde was het meestal wel per ongeluk omdat hij de vlammen niet altijd onder controle had(nu nog steeds niet helemaal). Ook haalt hij met zijn krachten veel kattenkwaad uit door langslopende mensen hun haren te laten verbranden of om met zijn vlammen zijn oudere broer te pesten. Eigenlijk misbruikt hij die krachten dus om andere dorpelingen( of zijn broer) er mee te sarren. Het is weleens voorgekomen dat hij zelf het slachtoffer werd van zijn eigen streken omdat hij niet goed kan omgaan met de krachten die hij bezit, het is nogal onstuimig vanwege de frustratie die hij heeft van binnen. Ondanks dat Tyson nog veel te leren heeft wat betreft het gebruiken van zijn magie voor goede doeleinden, zou hij nooit moedwillig iemand pijn willen doen met zijn magie.



Geschiedenis:

Toen Tyson als tweede geboren werd was het meteen al duidelijk dat hij anders was dan zijn zes jaar oudere broer, zijn vader had dit al op jonge leeftijd gezien en stootte zijn bloedeigen zoon. Zijn broer, Kevin, was een rustige slimme jongen die zijn uiterste best deed op school terwijl Tyson vaak na moest blijven omdat hij een grote mond had tegen de leraren of weigerde zijn huiswerk te maken(dat werd tegen hem gezegd). Tyson was volgens zijn vader en de dorpelingen een echte lastpost. Dat kwam omdat Kevin vanaf het begin het lievelingetje van zijn vader was wat Tyson enorm had gekwetst omdat hij toen nog maar net zes jaar was. Zijn moeder was de enige die wel om Tyson gaf wat hem dan ook een moederskindje maakte, waarbij de toen twaalfjarige Kevin, hem dan altijd pestte.. waardoor er een rivaliteit tussen de twee broers ontstond. Het werd eigenlijk meteen al duidelijk waarom Tyson anders was.. hij was een magiër net als zijn moeder maar de jongen zelf wist nog van niets, iets wat zijn vader het meest haatte. Uiteindelijk besloot zijn moeder dat het tijd werd voor Tyson om hem wat verantwoordelijkheidsgevoel te geven; ze kocht een puppy voor haar jongere zoon die ze samen met hem toen op ging halen. Tyson was dolgelukkig met het hondje en doopte haar om tot Sparkle, haar roepnaam was Sparky omdat hij toentertijd moeite had met het uitspreken van haar naam. Het zorgde er in ieder geval voor dat de kleine jongen wat rustiger werd.

Rond zijn zevende/achtste jaar ontdekte Tyson op een dag dat hij vuurtjes kon maken met zijn handen. Het was niet veel wat hij kon want de vlammen leken een eigen wil te hebben, hij wist eerst niet zo goed wat hij hiermee aan moest en vroeg zijn moeder die hij het meest vertrouwde om raad. Zij legde hem uit dat hij net als haar magie kon gebruiken maar dat hij absoluut niets tegen zijn vader mocht zeggen of het laten zien. Zo trouw als Tyson was, hield hij zijn mond en deed braaf wat zijn moeder zei. Zijn oudere broer kon hem nu niks meer maken met het feit dat hij niks kon op school maar dat boeide Tyson niet, zodra Kevin het in zijn hoofd haalde om hem te slaan of te schoppen dreigde Tyson met zijn vlammen om zijn haren te verbranden zodat hij kaal geschoren moest worden. Hij deed het natuurlijk niet echt maar het was genoeg om Kevin op een afstandje te houden. Vanaf dat moment realiseerde Tyson zich dat hij veel meer kon met zijn krachten maar hij bleef nog steeds een jongetje die zijn krachten niet onder controle kon houden.. vlammen waren gevaarlijk voor zowel mens als dier. Dat moest zijn broer op een droge zomerdag ontgelden toen de zevenjarige Tyson met zijn dertienjarige broer op pad ging om een boodschap te doen. Kevin liep hem de hele weg te sarren door hem te pesten omdat hij een moederskindje was en op dat moment knapte er iets in Tyson. Waardoor er per ongeluk een reeks vlammen op zijn broer afgingen maar afweken naar een dichtsbijzijnde struik, alleen was zijn magie was nog te onvoorspelbaar en vloog het halve bos in de fik. Waardoor een oude eikenboom omviel die zijn broer bijna plette maar Kevin ontsnapte nog net op tijd van de dood, Tyson schrok zo erg van de verwoestende kracht die het vuur had eb wat hij had veroorzaakt waardoor hij verstijfd bleef staan. Door de enorme klap van de oude eik vloog er brandend hout door de lucht die Tyson en Kevin raakte, zijn oudere broer redde hem van de dood door het jongetje aan zijn arm mee te trekken. Het enige wat Tyson en Kevin er aan overhielden was een wond in de nek van Tyson en een snijwond op de knie van zijn broer. Vanaf die dag droeg Tyson altijd een witte sjaal om zijn nek om het litteken te verbergen en was hij bang om door bossen heen te gaan.

Drie jaar later toen Tyson elf jaar was werd zijn zusje Fenna geboren. De droom van zijn moeder was uitgekomen want ze had altijd al een dochtertje willen hebben en Tyson nam zich voor om een veel betere broer te zijn dan Kevin. Nou ja, Fenna trok zich al vanaf de dag dat ze kon lopen naar Tyson toe en dat vond de jongen helemaal geweldig. Kevin werd jaloers maar wist dat hij zijn broertje niet boos moest maken, uiteindelijk accepteerde Kevin dat Tyson een betere broer was dan hij. Eenmaal toen Tyson vlak voor zijn veertiende verjaardag besefte dat hij wat van Escia wou zien besloot hij om meer te gaan trainen om opdrachten uit te kunnen voeren zodat hij op zijn beurt wat geld kon verdienen maar zijn moeder vind hem nog veels te jong en houd hem het liefst dicht bij haar, nu Kevin meer in de grote stad is. Tyson beloofde Layla om in de buurt te blijven maar komt de afspraak niet altijd even na..