Lily Gray

Naam: Lily Gray
Bijnaam: Li
Leeftijd: 18 jaar
Geslacht: Vrouwelijk

Wapen: Lily kan met verschillende wapens omgaan, maar het liefst gebruikt ze het wapen die ze van haar moeder heeft gekregen. Het is een inklapbaar zwaard die de naam ‘Blazefire Saber’ met zich meedraagt en waar een inscriptie in staat gegraveerd. In tegenstelling tot andere zwaarden loopt deze niet bepaald recht en heeft meerdere uitsteekpunten, waarbij het meer onderdelen lijkt te hebben dan het gebruikelijke mes of zwaard. Het is van metaal gemaakt en kan, vanwege z’n bouw, op meerdere plekken vast worden gehouden. Enkel wanneer het is opgevouwen, kan Lily het wegstoppen in een speciale schede die scheef om haar heupen hangt.
Hier is een afbeelding van haar wapen.
Hier is een afbeelding van hoe haar wapen inklapt.

Uiterlijk: Lily heeft lichtroze haar, die aan de rechterkant van haar scheiding naar donkerroze overloopt. De lichtroze kant van haar haren reikt in een krul tot vlak onder haar schouders, terwijl de donkerroze kant ongeveer onder haar kaaklijn ophoudt. Aan die kant heeft ze ook een aantal bloemen in haar haren ter versiering. Lily’s ogen hebben een turqoise kleur, maar kunnen door lichtinval soms wat groener lijken. Meestal draagt ze een soort jasje, waarvan ze de rits een stukje openlaat, met daaronder de harde schouderstukken om deze te beschermen. Op haar jas zitten een aantal gespen, waarvan de helft dingen op hun plaats houden en de andere helft voor de versiering is. Gepaard met kniehoge laarzen draagt ze meestal shorts waar haar wapen aan bevestigt zit. Haar rechterschouderstuk heeft nog een rode cape eraan bevestigt zitten.
Hier is een afbeelding van haar kledingstijl.
Karakter: Hoewel Lily er erg onschuldig uitziet wanneer ze haar vrouwelijke charmes in de strijd gooit, is ze eigenlijk het tegenovergestelde. Als iets haar niet zint, zal ze alles behalve vriendelijk zijn, waarbij ze duidelijk laat blijken dat ze het er niet mee eens is.  In het algemeen is Lily het stille type, die eerst observeert voordat ze iets onderneemt, maar in tijden van nood zal ze niet twijfelen om meteen actie te ondernemen. Net als haar moeder blijft ze uiterst kalm en bedenkt eerst een strategie om een gevecht te kunnen winnen. Ondanks dat ze niet van vechten houdt, kan ze niet tegen haar verlies en wilt alles alleen doen. Wanneer ze hulp krijgt van iemand of wanneer ze verliest, is haar trots heel erg gekrenkt en zal haar chagrijnige kant naar voren komen.
Likes:

• Catherine (Cathy)
  
• Blazefire Saber
  
• Natuur
  

Dislikes:

• Magiërs
  
• Uitslovers
  
• Griffioenen
  

Themesong: I Burn

Geschiedenis:
Lily’s geboorte was niet bepaald een gewenst geboorte, maar ondanks dat hield haar moeder toch erg veel van haar nieuwgeboren dochter. Ze was eigenlijk wel gewenst, maar niet gepland. Lily was een ongeluk. Een ongeluk waar haar vader van was weggerend. Dit resulteerde erin dat ze zonder vader opgroeide. Haar moeder was altijd druk met haar specialisatie: Ze was een soldaat van het leger in Escia. Het meisje bracht dus meestal haar dag in haar eentje door, altijd wandelend door gebieden en erop lettend dat ze geen problemen veroorzaakte. Daar hield ze namelijk niet van, want dan moest ze waarschijnlijk vechten om zich eronderuit te krijgen. Dit was de reden waarom ze wezens en eigenlijk ook mensen vermeed. Lily bracht meer tijd door in de vredige gebieden of de iets vredigere stukken van gebieden. Hierbij bestudeerde ze de flora zorgvuldig en kwam veel dingen te weten over kruiden en specerijen, hoewel dat meestal met behulp van rollen gebeurde. Ze hield ervan om nieuwe dingen te leren, maar ze hield er ook van om gewoon te genieten van het moment in de frisse natuur. Hier kon ze zichzelf zijn en in stilte leven. Helaas raakte haar geluk op een dag op en kwam ze in aanraking met een griffioen, die alles behalve vriendelijk was. Lily zette het op een lopen, bang dat ze aan stukken gescheurd zou worden door diens klauwen. De griffioen haalde haar echter snel in en zette z’n scherpe nagels in haar vel. Paniek sloeg bij haar toe, waardoor ze in de wilde weg begon te slaan en te schoppen, maar niets hielp. Uit angst sloot ze uiteindelijk haar ogen, om ze direct erna weer te openen, omdat ze een strijdkreet hoorde en toen de griffioen van haar af voelde gaan. Haar moeder was haar te hulp geschoten en bevocht het wezen met haar ‘Blazefire Saber’, waarna deze vluchtte, wetend dat hij het niet kon winnen.

Lily’s moeder was razend. Niet alleen omdat haar dochter zo roekeloos was geweest, maar ook omdat ze haar had kunnen verliezen die dag. Ze verbood Lily om de natuur weer in te gaan en besloot haar steeds het dorp in te sturen, of het nu voor klusjes waren of niet. Daarnaast begon ze het meisje training te geven om zichzelf te kunnen verdedigen. Beide hadden de bekwaamheid niet om magie te leren, maar ze konden zich nog altijd met wapens verdedigen en hoewel dat maar een luguber idee was voor een meisje van tien, was het wel van belang. Lily leerde, net als haar moeder, met zwaarden om te gaan. Dat betekende echter niet dat ze de natuur weer in mocht, tot haar ergernis. Ze werd nog altijd opgedragen om boodschappen te doen of iets in die richting. Het meisje had een bloedhekel aan drukte, die helaas wel bij de markt kwam kijken. Iedere keer kwam ze vreemde gezichten tegen en moest ze uitwijken voor alle volwassen die haar haast omver liepen. Er was echter één jongen die ze vaak langs zag lopen tijdens haar gebruikelijke wandeling door het dorp. Ze wist niet waarom, maar op de één of andere manier leek hij haar wel interessant. Wanneer ze het dorp inging, kreeg ze hem altijd wel in het vizier. Nieuwsgierig was Lily niet vaak, dus het was eigenlijk bijzonder dat ze hem wilde leren kennen. Die stap durfde ze alleen niet te zetten. Ze praatte niet echt met iemand, waardoor ze niet wist hoe ze een gesprek moest beginnen. Gelukkig kwam die op een dag vanzelf.

Eén van de jonge magiërs van het dorp botste ‘per ongeluk’ tegen haar op, nadat ze wat fruit had gekocht om met haar moeder te kunnen delen. De relatie tussen haar en deze magiërs liep niet geheel soepel, vooral omdat zij geen magie kon gebruiken en ze dat bij haar probeerden in te wrijven. Geïrriteerd wilde ze het fruit oprapen, maar werd, zodra ze gehurkt op de grond zat, omver geduwd door één van de kinderen. Lily wilde haar mond opentrekken, maar voor ze iets kon zeggen, kwam de onbekende jongen letterlijk binnengevallen. Hij viel tegen haar belager aan, die op zijn beurt weer op de grond viel en als verlamt op de grond bleef liggen. Verdwaasd keek ze het groepje magiërs verward aan, die uiteindelijk na wat ophef weer verdwenen. Lily besloot verder geen aandacht aan het groepje te besteden en raapte al het fruit op van de grond, waarbij ze geholpen werd door de jongen. Deze stelde zich voor als Aaron om een gesprek op te starten, waardoor zij niet veel later ook begon te praten. Aaron was, buiten haar moeder, de enige waar ze mee omging. Ze leerde al snel zijn magie kennen en wat voor een effect het had. Hij kon mensen elektrocuteren bij aanraking, wat een groot nadeel was, aangezien ze nog wel eens wilde vergeten dat ze hem niet mocht aanraken, wilde ze geen stroomstoot door zich heen voelen gaan. Haar moeder kwam al snel met de oplossing en schonk haar een harnas, eentje die bestand was tegen magie.

Lily was niet de enige die contact legde met nieuwe mensen. Rond haar elfde leerde haar moeder een man kennen en niet lang daarna moest het meisje accepteren dat ze een stiefvader had. Ze wist niet echt wat ze van hem moest denken in het begin, maar uiteindelijk vond ze hem wel meevallen. De situatie was gewoon nieuw voor haar, omdat ze nooit echt een man in haar leven had gehad die de rol van vader op zich durfde te nemen. Een jaar later kreeg haar moeder opnieuw een dochter in haar leven. Helaas zat aan dat mooie verhaal nog een staartje, want Lily’s moeder overleefde de bevalling niet. Het meisje kreeg het schokkende nieuws te horen van haar stiefvader, die herhaaldelijk zijn excuses aanbood en het jonge kind aan haar overliet. Vervolgens vertrok hij op een missie en keerde niet meer terug. Lily wist niet wat er gebeurd was of hoe, maar ze wist wel dat ze vanaf dat moment alleen stond. Een aantal dagen peinsde ze over het verlies van zowel haar moeder als stiefvader en nam toen het besluit om de rol van haar moeder op zich te nemen. Blazefire Saber werd vanaf dat moment haar wapen en Lily deed haar best om elke dag sterker te worden, al was het maar om haar halfzusje te beschermen tegen alle gevaren, net zoals haar moeder voor haar had gedaan. Haar karakter veranderde toen ook helemaal. Ze was niet alleen nog maar het stille kind, maar werd ook iemand die niet meer op iemand wilde leunen. Ze wilde geen hulp meer van iemand hebben. Ze wilde laten zien dat zij ook sterk kon zijn. Al was het maar om een goed voorbeeld voor haar zusje te zijn, die ze overigens tot ‘Catherine’ had gedoopt.

Catherine, of Cathy afgekort, bleek al snel een magiër te zijn, net als haar vader. Lily kon haar zusje niet helpen met haar ability, omdat ze zelf geen magie kon beheersen, maar ze kende wel iemand die in haar plaats Cathy kon helpen. Aaron was niet in staat om haar magie uit te leggen, maar de basis in het begrijpen ervan bleef altijd hetzelfde, wat je ook met je magie kon. Het was daarom dat het kleine meisje haar magie leerde te beheersen. Of in ieder geval een poging tot deed. Het was duidelijk dat ze er graag mee experimenteerde. Ondanks haar solitaire leven, had ze toch contact blijven houden met de jonge magiër, die inmiddels al flink gegroeid was in het beheersen van zijn magie. Lily voelde zich wederom zwakker dan de rest en besloot zelf ook meer aandacht te besteden aan haar bekwaamheden. Op zestienjarige leeftijd voegde ze zich bij het leger van Escia en werd een in-training cadet. Ze leerde met verschillende wapens omgaan, maar bleef ondanks dat toch Blazefire Saber gebruiken, zelfs al werd veel kritiek op het inmiddels oude wapen gegeven. Tegen de tijd dat ze tot soldaat werd gepromoveerd, studeerde Aaron ook van zijn school af en kreeg ze te horen dat hij tot Elite was benoemd. Lily kon niet ontkennen dat ze blij voor hem was, maar ze kon ook niet ontkennen dat ze zich jaloers voelde. Zij was een simpele soldaat, terwijl haar jeugdvriend een hoge rang had gekregen. Voor de zoveelste keer in haar leven nam ze zichzelf voor om harder te trainen.

Enige tijd geleden raakte Lily met haar zusje in de problemen. Terwijl ze onderweg naar huis waren, werden ze belaagd door een groepje magiërs, die uit waren op hun geld en waardevolle spullen. Natuurlijk deed ze haar best om Cathy te beschermen, maar zag uiteindelijk geen andere uitweg dan vluchten. Zelfs als ervaren zwaardvechter kon ze niet op tegen een aantal volwassen magiërs. Door dit voorval raakte ze haar kleine zusje kwijt en gaf zichzelf daarvan de schuld. De angst dat Cathy gevangen was genomen of het zelfs niet had overleefd, was sterk. Lily zwoor wraak op de magiërs, maar tot op de dag van vandaag vond ze geen teken van hen. Evenals haar halfzusje.  

Other:

• Lily glimlacht niet vaak. Enkel en alleen mensen die ze goed kent krijgen haar glimlach te zien of er moet iets gebeuren wat haar wel bevalt.
  
• Ze draagt sinds het verkrijgen van haar eerste harnas een setje oude, leren handschoenen. Dit voor het gemak met het gebruik van haar wapen.
  
• Hoewel ze niet weet wat er precies met haar stiefvader is gebeurd, neemt ze hem niks kwalijk.
  
• Haar moeder is en blijft haar grote voorbeeld. Daarom ging ze eigenlijk ook bij het leger.
  
• Buiten Cathy en Aaron heeft ze nooit echt een poging gedaan om contact met iemand te leggen. Niet alleen omdat ze niet weet hoe, maar ook omdat ze daar geen behoefte aan heeft.
  
• Ze heeft een litteken over haar buik lopen van haar aanvaring met de griffioen, acht jaar geleden. Deze bedekt ze liever dan dat ze hem laat zien.